Wysokoenergetyczne babeczki – dla biegaczy

Ostatnio jakoś coraz szczelniejszym kordonem jestem okrążana przez biegaczy, a, że sezon biegowo/maratonowy w pełni to i potrzeby, że tak powiem, żywieniowe konkretne i krążą pytania „Co jeść?” żeby przed biegiem utrzymać wysoki poziom energii a potem, szybko zregenerować siły.

dla Bartka

Wysoki poziom węglowodanów – wszyscy unikają go jak ognia, wszyscy oprócz sportowców, i oczywiście biegaczy. To nie sztuka zrobić po prostu słodki deser, ale żeby oprócz przyjemności dostarczyć organizmowi potrzebnych witamin i minerałów, tak przy okazji, jakby od niechcenia – właśnie to mnie najbardziej interesuje. Dla tych co chcą sprawić miłą niespodziankę, i przyjemność podniebieniom swoich ukochanych biegających, wymyśliłam bombowe, wysokowęglowodanowe babeczki, z dodatkiem ważnych dla sportowców minerałów. Jest to bardziej odżywcza, ale też droższa wersja mojego ciasta buraczano-czekoladowego (==> link), zwykłą mąkę zastąpiłam tu z powodzeniem mąką pełnoziarnistą. Jeżeli jeszcze dodamy nadzienie z części daktyli lub owoców z domowej konfitury np. truskawkowej lub jagodowej efekt będzie piorunujący, a babeczki znikną w oka mgnieniu.

Te słodkości to również świetna przekąska jeżeli wybieramy się na długą górską wycieczkę.

Z tego przepisu wychodzi około 20 dużych babeczek, a w każdej z nich (biorąc pod uwagę tylko wartości odżywcze z daktyli i buraków), m.in.: 16 g węglowodanów, 154 mg Potasu (3,5 % dziennego zapotrzebowania – RDA), 0,007 mg Miedzi (8% RDA), 0,25 mg Żelaza (3% RDA).

IMG_0001_1

Przepis

  • 100g czekolady mlecznej i 100g czekolady gorzkiej
  • 110g mąki pszennej pełnoziarnistej typ 2000
  • 3 jajka
  • 350 g suszonych daktyli bez pestek
  • 100ml oleju
  • 1 łyżeczka ekstraktu waniliowego
  • 1/2 łyżeczki sody oczyszczonej
  • 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia
  • około 250 g surowych czerwonych buraczków startych na tarce o drobnych oczkach

Czekoladę do ciasta połamać na kawałki, rozpuścić w kąpieli wodnej. Daktyle zmiksować na gładką masę, wbić jajka i dokładnie wymieszać, a następnie powoli dodać olejem, i mieszać do uzyskania kremowej masy. Delikatnie połączyć masę z ekstraktem waniliowym, mąką przesianą z proszkiem do pieczenia i sodą. Ze startych buraków odcisnąć nadmiar soku, ale nie za bardzo. Dodać je do ciasta, a następnie dodać rozpuszczoną czekoladę. Wymieszać dokładnie. Przełożyć masę do foremek na babeczki, do 3/4 wysokości.  Jeżeli chcemy dodać nadzienie, nakładamy masę do połowy wysokości, następnie pół łyżeczki owoców z konfitury i uzupełniamy ciastem. Piec w piekarniku nagrzanym do 180ºC przez około 15 minut (termoobieg), do tzw. suchego patyczka.

IMG_0001

Smacznego 😛

Aglio Olio według CrazyLittlePolka.

Męczący dzień w pracy. Mam ich coraz więcej. Głód ściska żołądek, a sił brak żeby robić coś wyszukanego. Lenistwo jest wtedy obezwładniające i najchętniej wyszłabym wtedy do najbliższej pizzerii. Ale hola, hola, stop, nie poddawajmy się tak łatwo, bo mam na takie dni swój żelazny przepis – stary jak świat i powszechnie znany, który można robić w nieskończonych wariantach w zależności od pory roku, albo po prostu zawartości lodówki, a może nawet tego co akurat dostępne jest w naszym ogródku. To proste wyjście z sytuacji, i co najważniejsze szybkie, bo człowiek w desperackim głodzie chce jeść szybko, teraz, natychmiast. To danie najczęściej ratuje mi życie, konsumpcja w wersji instant. Uwierzcie to danie jest w stanie zaspokoić potrzeby smakosza i może współzawodniczyć z takimi daniami proponowanymi przez restauracje. Bo sztuką codziennego dnia jest zjeść po pracy szybko, zdrowo i niedrogo.

Tym tak uniwersalnym daniem jest moja wersja makaronu „aglio olio”, który można przygotować na tysiąc sposobów. Stałymi składnikami są w nim – oczywiście makaron, w różnych kształtach w zależności od składników, oliwa z oliwek (jakżeby inaczej ), czosnek i ziarna słonecznika. Prosty, zdrowy sos przygotowujemy w czasie gdy gotuje się makaron, a sos jest tak prosty, że każdy kucharz, nawet bardzo początkujący jest w stanie go przyrządzić.

IMG_0013

Składniki dla dwóch osób

makaron pełnoziarnisty (najczęściej spagetti, linguine albo penne)

1-2 ząbki czosnku

szczypta lub więcej suszonych papryczek chili w płatkach lub pół/cała świeża papryczka

2 łyżki oliwy z oliwek Extra vergine

garść ziaren słonecznika

i zasadniczy dodatek w tych wiosennych dniach – duża garść nierozwiniętych kwiatów mniszka lekarskiego (o wartościach odżywczych mniszka pisałam w poprzednim poście ==> link)

IMG_0007_1

Gotujemy makaron. W tym czasie, na rozgrzaną patelnię wlewamy oliwę z oliwek, wrzucamy papryczki (suszone lub świeże posiekane), po krótkiej chwili wrzucamy posiekany czosnek i pestki słonecznika. Znowu po chwili, kiedy wszystko będzie lekko złote wrzucamy elementy zielone, dzisiaj, nierozwinięte kwiaty mniszka lekarskiego i krótko blanszujemy. Odcedzamy makaron i gorący wrzucamy na patelnię gdzie przygotowywaliśmy nasz „sos”, mieszamy i podajemy. Jeżeli danie jest zbyt suche można podlać oliwą, np. smakową, ja lubię truflową (ewentualnie przed odlaniem makaronu do sosu można dodać 1-2 łyżki wody z gotowania). I pałaszujemy, na zdrowie.

Dlatego nastpnym razem kiedy zmęczeni po pracy będziecie padać z nóg, zamiast iść na łatwiznę i kupować coś szybkiego, pomyślcie o zrobieniu tego prostego dania. 🙂